خدایا! پناه می برم به تو از شورِ آزمندی و تندی خشم و چیرگی حسد و کم طاقتی و ناخرسندی از روزیِ مقدر و تندخویی و زیاده روی در لذت جویی و پافشاری بر باطل و پیروی هوای نفس و سرپیچی از راه راست و فرو رفتن در خواب غفلت و کوشش بیش از نیاز و برگزیدن باطل به جای حق و پافشاری بر گناه و کوچک نمایی خطا و بزرگ نمایی طاعت. خدایا! به تو پناه می بریم از این که در دل، خیال فریب کسی را بپروریم و شیفتة کردار خویش شویم و آرزوهای دور و دراز کنیم. به تو پناه می بریم از بدسرشتی و ناچیز شمردن گناهان کوچک و این که شیطان بر ما چیره شود یا روزگار، ما را بیچاره و تیره روز گرداند و یا پادشاهی، بر ما ستم روا ورزد. به تو پناه می بریم از سرزنش دشمنان و نیازمندی به همانند خود و زندگی در سختی و مردن، بی توشة آخرت.
